ลาบหมูแบบบ้านๆ

…เมื่ออาทิตย์ก่อนแมวอ้วนกลับบ้านที่ขอนแก่นมาค่ะ เนื่องจากช่วงปีใหม่ไม่ได้กลับ เป็นครั้งที่ 2 ที่ไม่ได้อยู่บ้านตอนปีใหม่ ครั้งแรกก็เมื่อ 5 ปีที่แล้ว แมวอ้วนเข้ามาสอบเรียนต่อโท ที่จุฬา หรือ ธรรมศาสตร์ ก็จำไม่ได้แล้ว วันสอบคือปลายๆธันวา กะต้นๆมกรา ก็เลยต้องมาค้างที่กรุงเทพ เพราะถ้ากลับขอนแก่นแล้วกลับมาสอบช่วงหลังปีใหม่ คงหาตั๋วกลับลำบาก

ตอนนั้นพักหอเพื่อนหน้ามอหอการค้า เพื่อนก็กลับบ้าน อยู่คนเดียว เงียบเหงามากกกก เป็นปีใหม่ที่เงียบเหงาสุดๆ แต่ปีนี้ ที่ไม่ได้กลับเพราะหลายสาเหตุ ทั้งจองตั๋วไม่ทัน ห่วงแมวเพราะถ้ากลับช่วงปีใหม่คงกลับยาว ก็ไม่รู้แมวๆ 6 ชีวิตจะอยู่กันยังงัย ถ้าแม่ไม่อยู่นานขนาดนั้น แถมช่วงปีใหม่รถก็ติด และมีออเดอร์เค้กด้วย ก็เลยตัดสินใจไม่กลับดีกว่า

ช่วงปีใหม่ก็มัวยุ่งๆทำขนม ไม่ได้โทรกลับบ้านเลย จนกระทั่งหลังปีใหม่ เจอน้องชายออนเอ็ม น้องบอกว่า แม่ไม่สบาย โทรหาแม่ด้วย

ไอ้เราก็…รู้สึกผิดที่ไม่ค่อยได้โทรหาแม่ แล้วยังงอนๆ เรื่องที่แม่บ่นนิดๆหน่อยๆ เลยพาลงอน ไม่อยากโทรหา นิสัยไม่ดีที่แก้ยังงัยก็ไม่หาย…เอิ๊กๆ สุดท้ายก็ไม่ได้โทรหาแม่เลยเดี๋ยวกลับไปให้แม่แปลกใจเล่นเลยละกัน เอิ๊กๆ

ก็กลับบ้านเมื่อวันศุกร์ที่แล้วค่ะ กลับไปก็นอน นอน แล้วก็นอน ไม่รู้ทำไมเวลากลับบ้านถึงเอาแต่ง่วง และนอนอย่างเดียวก็ไม่รู้…ตื่นมาตอนเที่ยงวันเสาร์ เดินลงมาก็เห็นแม่นอนอยู่บนโซฟา…(อยู่บ้าน 3 วัน นอนตื่นเที่ยงทุกวัน เดินลงมาทีไรก็จะเห็นแม่นอนอยู่บนโซฟาทุกวันเช่นกัน) รู้สึกใจไม่ดีทุกครั้งที่เห็นแม่นอนเงียบๆแบบนี้…เฮ้อออ หรือมันถึงเวลา…ต้องกลับไปอยู่บ้านจริงๆแล้วเนี่ย

พ่อบอกว่า ซื้อหมูมา ทำลาบหมูกินหน่อย…ไอ้เราก็เอ่อ…ลาบหมู คือปกติที่บ้าน ถ้าแมวอ้วนกลับบ้าน แม่ก็จะยกหน้าที่ทำกับข้าวให้ แต่ปกติก็ทำผัดๆทอดๆ แต่ลาบนี่ไม่ถนัดเอาซะเลย คือ ทำแล้วกินคนเดียวพอได้ แต่ทำให้พ่อกับแม่กินนี่…กลัวไม่ถูกปากเค้าอ่ะค่ะ เพราะแมวอ้วนกินรสค่อนข้างจัด แต่พ่อกับแม่เค้ากินรสจืดๆหน่อย  พ่อกับแม่ไม่กินเผ็ด ไม่เปรี้ยว มีแมวอ้วนคนเดียวที่ชอบเผ็ดๆเปรี้ยวๆ เลยค่อนข้างลำบากใจกับการทำอาหารแบบนี้

ที่บ้านเวลาจะทำลาบเค้าไม่ใช้หมูบดนะคะ ไม่อร่อย ลาบแบบอิสานต้องใช้มีดสับๆเนื้อเองค่ะ ถึงจะอร่อย และหน้าตาจะไม่เหมือนที่เราเห็นในกรุงเทพ หรือร้านอาหารทั่วไปนะคะ ลาบทางอิสานจะแห้งๆ ไม่มีน้ำนองเหมือนที่เราเห็นตามร้านส่วนมาก และแมวอ้วนก็ชอบลาบ แบบแห้งๆนี่มากกว่า กินกับข้าวเหนียวร้อนๆ อร่อยที่สุดเลยค่ะ ^^

…หน้าตาของเนื้อหมูที่พ่อซื้อมาจากเขียง มั่นใจในความสดได้ค่ะ

แล้วก็นำมาสับๆๆๆ … เสียดายที่น้องชายแมวอ้วนไม่อยู่ เลยไม่มีคนสับหมูให้ แมวอ้วนไม่ชอบเลยการสับหมูเนี่ย เพราะมันปวดแขนง่ะ ^^”

ผักที่ใส่ในลาบ ก็มีต้นหอม ผักชี ผักชีฝรั่ง แมวอ้วนไปเก็บมาสดๆจากต้นในสวนครัวของป้าแมวอ้วนค่ะ ผักสดปลอดสารพิษ 100%

นำเนื้อหมูที่สับไปลวกให้สุกค่ะ แมวอ้วนใส่น้ำเยอะนิดนึงเพราะจะใช้น้ำที่ลวกเนื้อต้มเป็นน้ำซุปรสแซ่บๆด้วยอ่ะค่ะ

ตับกะเครื่องในก็ต้มให้สุก ใช้คำว่าต้มเลยนะคะ แมวอ้วนกลัวไม่สุก เอิ๊กๆ คือ…ไม่ค่อยถนัดอาหารคาวนะคะ ^^”

เครื่องปรุงรสสำหรับลาบที่จำเป็นคือ พริกป่นค่ะ แม่แมวอ้วนคั่วเองและป่นเองค่ะ เวลากลับบ้านแล้วแม่ใช้ให้คั่วพริก ป่นพริกนี่แมวอ้วนจะขี้เกียจมากกกก

แล้วก็ข้าวคั่ว ข้าวคั่วนี่ก็คือข้าวสาร ข้าวเหนียว นำไปคั่วไฟอ่อนๆให้เหลืองหอมแล้วนำมาโขลกหรือปั่นให้ละเอียดค่ะ ที่บ้านแมวอ้วนจะทำไว้ประจำ เพราะชอบทำลาบบ่อยๆ กะไว้ใส่แกงอ่อมค่ะ

แล้วก็ปรุงรสด้วย ข้าวคั่ว พริกป่น น้ำปลา หรือเกลือก็ได้ค่ะ มะนาว ใส่ต้นหอม ผักชี ผักชีฝรั่งซอย คลุกให้เข้ากัน ใส่น้ำซุปนิดหน่อย ใครชอบแบบขลุกขลิกก็ใส่เยอะนิดนึงนะคะ … ขั้นตอนนี้สุดท้าย…แมวอ้วนเรียกแม่มาช่วยปรุงค่ะ แหะๆ เนื่องจากกลัวไม่อร่อย เลยเรียกแม่มาเป็นคนปรุงรสดีกว่า….แม่แมวอ้วนทำกับข้าวอร่อยค่ะ ^^

เรียบร้อย…ออกมาหน้าตาแบบนี้ ไม่มีเวลาจัดฉ่กถ่ายรูป เนื่องจากพ่อแมวอ้วนนั่งรอบ่นหิวแล้ว ถามว่าจะได้กินมั๊ย ลาบเนี่ยรอเป็นชั่วโมงละ ^^” ทำเสร็จก็รีบเอาออกไปเสิร์ฟเลย

ถึงหน้าตาจะไม่ค่อยดี แต่รสชาติดีนะคะ อร่อยๆค่ะ กินกับข้าวเหนียวร้อนๆ กะผักสดอย่างแตงกวา…อร่อยที่สุดเลยค่ะ   นานๆจะได้กินข้าวพร้อมกันพ่อ แม่ ลูก … ก็ทำให้รู้สึกเป็นมื้อเที่ยงที่อร่อยที่สุดเลยค่ะ

ส่วนน้ำที่ใช้ลวกหมูสับ แมวอ้วนก็ใส่ข่า ตระไคร้ ใบมะกรูด ปรุงรสด้วยพริกขี้หนูสด น้ำมะนาว น้ำปลาให้เหมือนต้มยำน้ำใส แล้วก็เหลือหมูสับกะตับไว้ในน้ำซุปด้วย โรยหน้าด้วยต้นหอม ผักชีซอย  ไว้ซดร้อนๆ กินคู่กับลาบ อร่อยดีนะคะ

แถมด้วยข้าวผัดมื้อเที่ยงของพ่ออีกหนึ่งอย่างค่ะ ข้าวผัดหมูธรรมดาๆ (ก็แมวอ้วนหมดมุขคิดไม่ออก+ขี้เกียจอ่ะ ไม่รู้จะทำไร) ที่ได้คะน้าสดๆ เก็บจากสวนครัวของป้าอีกเช่นเคย…อร่อยมั๊ย ไม่รู้ แต่พ่อแมวอ้วนกินหมดจาน ^^

…ส่วนเจ้าตัวนี้ ดีใจมากกกกที่พี่วรรณกลับบ้าน วิ่งออกมารับหน้าบ้านสั่งหางดิกๆ ดีใจใหญ่ หมานี่เค้าฉลาดนะคะ แมวอ้วนไม่ได้กลับบ้านหลายเดือนเค้าก็ยังจำได้ ถ้าเป็นแมว แค่ไม่เจอเราสักเดือน เค้าก็จะลืมค่ะ

ลูกชายคนเล็กของแม่เค้าค่ะ บ๊อบบี้ ไอ้หมาสกปรก มีทั้งเห็บและหมัด กลับบ้านทีไร งานหลักของแมวอ้วนคือ หาเห็บ หมัด ให้หมา – -” ไม่รู้บ๊อบบี้จะดีใจหรือเสียใจ เวลาพี่วรรณกลับบ้านจะโดนจับวางไว้บนระเบียง (บ๊อบบี้เป็นหมากลัวความสูงค่ะ แค่จับวางบนที่สูงเลยเอวเราเค้าก็จะกลัว ขาสั่น ไม่กล้าขยับตัวละ) เพื่อกำจัดเห็บหมัดทุกที…พี่วรรณก็โรคจิต ชอบหาหมัดให้หมา หุหุ

สุดท้าย ด้วยตุ๊กตาสาวจีนชุดนี้ แมวอ้วนชอบจัง ดูอ่อนโยน อ่อนหวานดีจังค่ะ

…กลับไปอยู่บ้านก็สบายดีนะคะ แมวอ้วนตื่นเที่ยงทุกวัน ตื่นมาก็กินข้าว แล้วก็นอน ตื่นมาก็ไปเล่นกะหลานๆ ค่ำๆก็กวาดบ้าน ทำกับข้าว กินข้าว ดูทีวี แล้วก็นอน…ชีวิตที่สุดแสนจะเรียบง่าย สงบเงียบ…อืม กลับบ้านเราดีมะเนี่ย หม่าวๆ